อย่าล้มเลิก
บ็อบ ฟอสเตอร์ที่เป็นพี่เลี้ยงและเพื่อนผมมานานกว่า 50 ปีไม่เคยถอดใจกับผมเลย แม้ในยามที่มืดมนที่สุด มิตรภาพและกำลังใจที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงของเขา ช่วยให้ผมผ่านพ้นมาได้
ฟังเสมอ
พ่อเป็นคนพูดน้อย ท่านมีปัญหาการได้ยินหลังจากเป็นทหารหลายปีและต้องใส่เครื่องช่วยฟัง บ่ายวันหนึ่งเมื่อผมกับแม่คุยกันนานเกินไป พ่อพูดติดตลกว่า “เมื่อใดที่ต้องการความสงบ พ่อแค่ทำแบบนี้” ท่านยกมือสองข้างขึ้นปิดเครื่องช่วยฟัง เอามือหนุนหัว หลับตาและยิ้มอย่างสบายใจ
เราหัวเราะ สำหรับพ่อ การสนทนาจบแล้ว!
สิ่งที่พ่อทำวันนั้นทำให้ผมคิดว่าพระเจ้าทรงแตกต่างจากเรามาก พระองค์ทรงต้องการฟังลูกของพระองค์เสมอ ความจริงนี้ได้รับการตอกย้ำในคำอธิษฐานสั้นๆ ในพระคัมภีร์ วันหนึ่งเนหะมีย์ผู้เป็นคนรับใช้ของพระราชาอาร์ทาเซอร์ซีสแห่งเปอร์เซียมีสีหน้าเศร้าหมอง เมื่อพระราชาตรัสถามสาเหตุ เนหะมีย์จึงทูลว่าเป็นเพราะกรุงเยรูซาเล็ม เมืองของบรรพบุรุษที่ถูกยึด ได้กลายเป็นซากปรักหักพัง เนหะมีย์เล่าว่า “พระราชาตรัสกับข้าพเจ้าว่า 'เจ้าปรารถนาจะขออะไร' ข้าพเจ้าจึงอธิษฐานต่อพระเจ้าของฟ้าสวรรค์และข้าพเจ้าทูลพระราชาว่า...” (เนหะมีย์ 2:4-5)
เนหะมีย์อธิษฐานครู่เดียว แต่พระเจ้าทรงฟัง นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการตอบคำอธิษฐานด้วยพระเมตตาต่อคำอธิษฐานมากมายก่อนหน้านี้ของเนหะมีย์เกี่ยวกับเยรูซาเล็ม ชั่วเวลานั้นเอง อาร์ทาเซอร์ซีสอนุญาตให้เนหะมีย์กลับไปสร้างเมืองขึ้นใหม่
เราเป็นสุขใจที่ได้รู้ว่าพระเจ้าทรงห่วงใยที่จะฟังคำอธิษฐานทุกคำของเรา ตั้งแต่ที่สั้นที่สุดไปจนถึงยาวที่สุด
งานเบื้องหลัง
ลูกสาวของฉันส่งข้อความถึงเพื่อนโดยหวังว่าจะได้รับคำตอบอย่างรวดเร็ว บริการส่งข้อความระบุว่าผู้รับได้อ่านข้อความแล้ว เธอจึงจดจ่อรอคำตอบ เวลาผ่านไปชั่วครู่ เธอรู้สึกโมโห บ่นไม่พอใจที่เพื่อนชักช้า ความหงุดหงิดลามไปเป็นความวิตก เธอคิดไปว่าที่เพื่อนไม่ตอบเป็นเพราะมีปัญหากับเธอ ในที่สุดเพื่อนก็ตอบ และลูกสาวของฉันก็โล่งใจที่เห็นว่าความสัมพันธ์กับเพื่อนยังดีอยู่ เพื่อนของเธอเพียงแค่กำลังหารายละเอียดเพื่อจะตอบคำถามของเธอ
ดาเนียล ผู้เผยพระวจนะในพระคัมภีร์เดิมก็รอคอยคำตอบอย่างกระวนกระวาย หลังจากเห็นนิมิตสงครามครั้งใหญ่ ท่านอดอาหารและแสวงหาพระเจ้าด้วยการถ่อมใจอธิษฐาน (ดาเนียล 10:3,12) ผ่านไปสามสัปดาห์ ท่านยังไม่ได้รับคำตอบ (ดาเนียล 10:2,13) สุดท้าย ทูตของพระเจ้ามาหาท่านและยืนยันว่าพระเจ้าทรงฟังคำอธิษฐานของท่าน “ตั้งแต่วันแรก” ทูตองค์นั้นได้ต่อสู้เพื่อคำอธิษฐานของเขา แม้ตอนแรกดาเนียลจะไม่ทราบแต่พระเจ้าทรงกระทำกิจตลอดเวลายี่สิบเอ็ดวัน นับแต่คำอธิษฐานคำแรกจนเมื่อทูตสวรรค์มา
แม้เราจะมั่นใจว่าพระเจ้าฟังคำอธิษฐานของเรา เราก็อาจกังวลใจเมื่อคำตอบของพระองค์ไม่ได้มาถึงในเวลาที่เราต้องการ เรามักสงสัยว่าพระองค์ทรงสนพระทัยหรือเปล่า แต่เรื่องของดาเนียลย้ำเตือนเราว่า พระเจ้าทรงกระทำกิจเพื่อผู้ที่พระองค์ทรงรัก แม้ในยามที่เรามองไม่เห็น
พระพักตร์อันงดงาม
ลูกชายวัยสี่ขวบของฉันช่างซักถาม และมักพูดเร็ว ฉันชอบคุยกับลูก แต่เขาเริ่มติดนิสัยหันหลังพูดกับฉัน จนฉันต้องคอยบอกเขาว่า “แม่ไม่ได้ยินเสียงลูก หันหน้ามาคุยกับแม่ครับ” บางครั้งฉันคิดว่าพระเจ้าก็ต้องการพูดแบบนี้กับเรา ไม่ใช่เพราะพระองค์ไม่ได้ยินเรา แต่เพราะเรามักจะพูดคุยกับพระองค์โดยที่ไม่ได้ “มอง” ดูที่พระองค์จริงๆ เราอธิษฐาน แต่เรายังคงติดอยู่กับคำถามและคิดถึงแต่ตัวเอง จนลืมพระลักษณะของผู้ที่กำลังฟังเราอธิษฐาน เช่นเดียวกับลูกชายของฉัน เราถามคำถามโดยไม่สนใจคนที่เรากำลังคุยด้วย
วีรบุรุษเบื้องหลัง
เรื่องราวในพระคัมภีร์อาจทำให้เราเอะใจและสงสัย เช่น ตอนที่โมเสสนำคนของพระเจ้าเข้าดินแดนพันธสัญญาและคนอามาเลขมาโจมตี ท่านรู้ได้อย่างไรว่าจะต้องขึ้นไปบนเขาและยกไม้เท้าของพระเจ้า (อพย.17:8-15) เราไม่รู้ แต่เรารู้ว่าเมื่อโมเสสยกมือของท่าน อิสราเอลก็ได้เปรียบ และเมื่อลดมือลง คนอามาเลขก็เป็นต่อ เมื่อโมเสสเมื่อยล้าอาโรน พี่ชายของท่านและชายอีกคนชื่อเฮอร์ช่วยกันยกแขนของท่านขึ้นเพื่อคนอิสราเอลจะได้ชัยชนะ
เราไม่รู้เรื่องของเฮอร์มากนัก แต่เขามีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์อิสราเอลตอนนี้ซึ่งย้ำกับเราว่าวีรบุรุษเบื้องหลังก็มีส่วนสำคัญ คนที่คอยสนับสนุนและหนุนใจผู้นำต่างมีบทบาทที่จำเป็นและมักถูกมองข้าม ผู้นำอาจเป็นคนที่มีชื่อจารึกไว้ในประวัติศาสตร์หรือได้รับการชื่นชมในสื่อสังคม แต่พระเจ้าไม่ทรงมองข้ามคนเหล่านั้นที่รับใช้เป็นพยานอย่างเงียบๆ และสัตย์ซื่อในรูปแบบอื่น ทรงเห็นทุกคนที่อธิษฐานเผื่อเพื่อนและครอบครัว ทรงเห็นคนที่เก็บเก้าอี้ในคริสตจักรทุกวันอาทิตย์ ทรงเห็นเพื่อนบ้านที่หยิบยื่นถ้อยคำหนุนใจ
พระเจ้าทรงใช้เรา แม้งานของเราจะดูเหมือนไม่สำคัญ และขอให้เราสังเกตเห็นและขอบคุณวีรบุรุษเบื้องหลังที่ช่วยเหลือเรา
